Οι εξατμιστήρες / εξαεριστήρες για μονώσεις ταρατσώνείναι στην ουσία κάποιοι πλαστικοί σωλήνες με προστατευτικό καπέλο που τοποθετούνται για να δώσουν διέξοδο σε τυχόν συγκεντρώσεις υδρατμών και να προλάβουν έτσι κάποιες αποκολλήσεις από την ισχυρή τάση των ατμών αλλά και την μερική ή ολική αχρήστευση των θερμομονωτικών υλικών από την υγρασία.
Κάποια μαστόρια τους λένε και ξεθυμάστρεςμε την έννοια ότι ότι μέσω αυτών ξεθυμαίνουν οι υπό τάση υδρατμοί.
Η χρήση τους είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενη και πολλοί έμπειροι μονωτές αλλά και μηχανικοί πιστεύουν ότι οι εξατμιστήρες / εξαεριστήρες για μονώσεις ταρατσών δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που επιλύουν.
Η διακοπή της συνέχειας της στεγανοποίησης με δεκάδες εξατμιστήρες δημιουργεί υποψήφια σημεία εισόδου του νερού μέσα στη μόνωση γιατί είναι δύσκολο να στεγανοποιηθούν αξιόπιστα και σε βάθος χρόνου.
Και το θέμα είναι: Κάνουν τουλάχιστον κάποια δουλιά που να δικαιολογεί τη χρήση τους;;
H απάντηση είναι ότι έτσι όπως τους βάζουν στην Ελλάδα,τις πιο πολλές φορές δεν κάνουν τίποτα.
Κι αυτό γιατί δεν τοποθετούνται σωστά. Όπως τους βάζουν δεν μπορούν να εξαερίσουν ούτε μισό τετραγωνικό μέτρο. Για να μπορέσουν να δουλέψουν σωστά θα πρέπει να μπορούν να φθάσουν στη βάση τους με εύκολο και γρήγορο τρόπο οι υδρατμοί.
Δεν συμβαίνει όμως αυτό γιατί δεν προβλέπουμε διόδους για τους υδρατμούς. Και οι δίοδοι αυτές μπορούν να επιτευχθούν μόνο με τη χρήση ενόςστρώματος διάχυσης υδρατμών που θα μπει ακριβώς κάτω από το φράγμα υδρατμών.
Μιλάμε για μια στρώση όπως η IKO base Quadraπου στην ουσία είναι ένα ασφαλτόπανο με ειδική διαμόρφωση στο κάτω μέρος του που επιτρέπει την διακίνηση των υδρατμών.
Έτσι δεν δημιουργούνται ποτέ τοπικές τάσεις και οι υδρατμοί οδηγούνται μέσω των διόδων που τους δίνουμε προς τη βάση των εξατμιστήρων κι από κει φεύγουν προς το περιβάλλον.
Τέλος του 1ου μέρους
Χρήστος Στρογγύλης
Πολ. Μηχ/κός – MBA – DipM